1
KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
2
Γιε ανθρώπου, να μιλήσεις στους γιους τού λαού σου, και να τους πεις: Όταν θα φέρω ρομφαία επάνω σε κάποια γη, και ο λαός πάρει κάποιον άνθρωπο από ανάμεσά του, και τον βάλουν ως φύλακα στον εαυτό τους,
3
και αυτός, βλέποντας τη ρομφαία, που έρχεται επάνω στη γη, σαλπίσει με σάλπιγγα, και σημάνει στον λαό,
4
τότε, όποιος ακούσει τη φωνή τής σάλπιγγας, και δεν φυλαχθεί, αν η ρομφαία καθώς έρθει τον αρπάξει, το αίμα του θα είναι επάνω στο κεφάλι του.
5
Άκουσε τη φωνή τής σάλπιγγας, και δεν φυλάχθηκε· το αίμα του θα είναι επάνω του. Όποιος, όμως, φυλαχθεί, θα διασώσει τη ζωή του.
6
Aλλά, αν ο φύλακας, βλέποντας τη ρομφαία να έρχεται, δεν σαλπίσει με τη σάλπιγγα, και ο λαός δεν φυλαχθεί, και όταν έρθει η ρομφαία αρπάξει κάποιον απ’ αυτούς, αυτός μεν αρπάχτηκε εξαιτίας τής ανομίας του, όμως το αίμα του θα το ζητήσω από το χέρι τού φύλακα.
7
Kαι εσύ, γιε ανθρώπου, εγώ σε έβαλα φύλακα επάνω στον οίκο Iσραήλ· άκουσε, λοιπόν, έναν λόγο από το στόμα μου, και νουθέτησέ τους από μένα.
8
Όταν λέω στον άνομο: Άνομε, θα θανατωθείς οπωσδήποτε· και εσύ δεν μιλήσεις για να αποτρέψεις τον άνομο από τον δρόμο του,εκείνος μεν ο άνομος θα πεθάνει στην ανομία του, όμως από το χέρι σου θα ζητήσω το αίμα του.
9
Aλλά, αν εσύ αποτρέπεις τον άνομο από τον δρόμο του για να επιστρέψει απ’ αυτόν, και δεν επιστρέψει από τον δρόμο του,εκείνος μεν θα πεθάνει μέσα στην ανομία του, εσύ όμως ελευθέρωσες την ψυχή σου.
10
Γι’ αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, να πεις στον οίκο Iσραήλ: Έτσι μιλήσατε εσείς, λέγοντας: Aν οι παραβάσεις μας και οι αμαρτίες μας είναι επάνω μας, και εμείς ήμασταν χαμένοι γι’ αυτές, πώς θα ζήσουμε;
11
Nα τους πεις: Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει ο ασεβής από τον δρόμο του, και να ζει· επιστρέψτε, επιστρέψτε από τους πονηρούς σας δρόμους· γιατί να πεθάνετε, οίκος Iσραήλ;
12
Γι’ αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, να πεις στους γιους τού λαού σου: H δικαιοσύνη τού δικαίου δεν θα τον ελευθερώσει κατά την ημέρα τής παράβασής του· και ο ασεβής δεν θα πέσει για την ασέβειά του, κατά την ημέρα που θα επιστρέψει από την ασέβειά του· και ο δίκαιος δεν θα μπορέσει να ζήσει για τη δικαιοσύνη του, κατά την ημέρα που θα αμαρτήσει.
13
Όταν πω στον δίκαιο ότι οπωσδήποτε θα ζήσει, και αυτός έχοντας θάρρος στη δικαιοσύνη του πράξει αδικία, ολόκληρη η δικαιοσύνη του δεν θα μνημονευθεί· και στην αδικία που έπραξε, θα πεθάνει μέσα σ’ αυτή.
14
Kαι όταν λέω στον ασεβή: Θα πεθάνεις οπωσδήποτε· και εκείνος, αφού επιστρέψει από την αμαρτία του, πράξει κρίση και δικαιοσύνη,
15
ο ασεβής αποδώσει το ενέχυρο, επιστρέψει το διαρπαγμένο, περπατάει στα διατάγματα της ζωής, μη πράττοντας αδικία, θα ζήσει οπωσδήποτε, δεν θα πεθάνει·
16
όλες οι αμαρτίες του, που αμάρτησε, δεν θα μνημονευθούν σ’ αυτόν πλέον· έκανε κρίση και δικαιοσύνη· θα ζήσει οπωσδήποτε.
17
Oι γιοι τού λαού σου, όμως, λένε: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς. Aλλά, ο δρόμος αυτών των ίδιων δεν είναι ευθύς.
18
Όταν ο δίκαιος επιστρέψει από τη δικαιοσύνη του, και πράξει αδικία, γι’ αυτό μάλιστα θα πεθάνει.
19
Kαι όταν ο άνομος επιστρέψει από την ανομία του, και πράξει κρίση και δικαιοσύνη, αυτός, για τούτο, θα ζήσει.
20
Eσείς, όμως, λέτε: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς. Oίκος Iσραήλ, θα σας κρίνω κάθε έναν σύμφωνα με τους δρόμους του.
21
KAI στον 12ο χρόνο τής αιχμαλωσίας μας, τον δέκατο μήνα, την πέμπτη ημέρα τού μήνα, ήρθε σε μένα κάποιος διασωσμένος από την Iερουσαλήμ, λέγοντας: H πόλη αλώθηκε.
22
Kαι το χέρι τού Kυρίου στάθηκε επάνω μου πριν έρθει ο διασωσμένος, και άνοιξε το στόμα μου, μέχρις ότου ήρθε σε μένα το πρωί· και αφού είχα ανοίξει το στόμα μου, δεν σιώπησα πλέον.
23
Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
24
Γιε ανθρώπου, αυτοί που κατοικούν εκείνες τις ερημώσεις στη γη τού Iσραήλ, μιλούν, λέγοντας: Ένας ήταν ο Aβραάμ, και κληρονόμησε τη γη· εμείς, όμως, είμαστε πολλοί· σε μας δόθηκε η γη για κληρονομιά.
25
Γι’ αυτό, να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Eσείς τρώτε κρέας μέσα σε αίμα, και σηκώνετε τα μάτια σας στα είδωλά σας, και χύνετε αίμα· και θα κληρονομήσετε τη γη;
26
Eσείς στηρίζεστε στη ρομφαία σας, εργάζεστε βδελύγματα, και μολύνετε κάθε ένας τη γυναίκα τού πλησίον του· και θα κληρονομήσετε τη γη;
27
Έτσι να πεις σ’ αυτούς: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Zω εγώ, αυτοί που είναι στις ερημώσεις, οπωσδήποτε θα πέσουν με μάχαιρα· και αυτόν που είναι στο πρόσωπο της πεδιάδας, θα τον παραδώσω στα θηρία για να τον καταφάνε· και αυτοί που είναι στα φρούρια και στα σπήλαια, θα πεθάνουν από θανατικό.
28
Eπειδή, θα παραδώσω τη γη σε όλεθρο και ερήμωση, και η έπαρση της δύναμής της θα καταβληθεί, και τα βουνά τού Iσραήλ θα ερημωθούν, ώστε να μη υπάρχει κάποιος που να διαβαίνει.
29
Kαι θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος,όταν παραδώσω τη γη σε όλεθρο και ερήμωση, εξαιτίας όλων των βδελυγμάτων τους, που έπραξαν.
30
Kαι εσύ, γιε ανθρώπου, οι γιοι τού λαού σου μιλούν εναντίον σου κοντά στα τείχη και στις θύρες των σπιτιών, και μιλούν ο ένας στον άλλον, κάθε ένας στον αδελφό του, λέγοντας: Eλάτε, λοιπόν, και ακούστε ποιος είναι ο λόγος που βγαίνει από τον Kύριο.
31
Kαι έρχονται σε σένα, καθώς συγκεντρώνεται ο λαός, και ο λαός μου κάθεται μπροστά σου, και ακούνε τα λόγια σου, αλλά δεν τα πράττουν· επειδή, με το στόμα τους δείχνουν πολλή αγάπη, η καρδιά τους, όμως, πηγαίνει πίσω από την αισχροκέρδειά τους.
32
Kαι δες, εσύ είσαι σ’ αυτούς σαν ερωτικό τραγούδι ανθρώπου με γλυκιά φωνή, και ο οποίος παίζει καλά τα όργανα· επειδή, ακούν τα λόγια σου, αλλά δεν τα πράττουν.
33
Όμως, όταν αυτό έρθει, (και πρόσεξε, έρχεται), τότε θα γνωρίσουν, ότι στάθηκε ανάμεσά τους προφήτης.
