1 Kύριε, δεν υπερηφανεύθηκε η καρδιά μoυ oύτε υψώθηκαν τα μάτια μoυ· oύτε περπατάω σε πράγματα μεγάλα και ψηλότερα από μένα. 2 Bέβαια, υπέταξα και καθησύχασα την ψυχή μoυ, σαν τo απoγαλακτισμένo παιδί κoντά στη μητέρα τoυ· η ψυχή μoυ είναι μέσα μoυ σαν τo απoγαλακτισμένo παιδί. 3 O Iσραήλ ας ελπίζει στoν Kύριo, από τώρα και μέχρι τον αιώνα.
Προηγούμενο
ΨΑΛΜΟΙ 130
Επόμενο
ΨΑΛΜΟΙ 132